Adoremus regem magnum dominum qui in sanctis suis semper est mirabilis

Luciano venerabili presbytero quiescenti in stratu suo de revelatione sanctarum reliquiarum protomartyris Stephani talis divinitus ostensa est visio

Dum adhuc paene vigilaret vir venerandus tamquam in excessu mentis repente est effectus

Vidit igitur assistere sibi virum aetate senem statura procerum vultu decorum

Beatus Gamaliel doctoris gentium Pauli didascalus apparuit Christi sacerdoti Luciano in vestitu candido amictus pallio et virgam manu gestabat auream

Calciatus caligis in superficie deauratis quasi deambulans coram eo

Igitur dissimulata Gamaliel deambulatione venit ad eum et virga quam manu tenebat tetigit illum vocans eum tertio Luciane Luciane Luciane surge

Cui sacerdos respondit quis es domine at ille dixit ad eum

Sacerdos dei Lucianus prostravit se in oratione laudans deum et dicens domine Jesu Christe si est haec visio ex te praesta ut iterum ac tertio manifestetur mihi