Gloria patri et filio et spiritus sancto

Illis diebus praeses Agricolaus praecepit suis in silvam venatum ire qui concito cursu egressi tendebant ad montem ubi sanctus Blasius illis insciis morabatur

Videntes autem speluncam et multitudinem bestiarum coram eo astantium consternati et nimio pavore percussi propius accedunt spelaeum inspiciunt sanctum orantem offendunt

Mox reversi nuntiarunt quae viderant praesidi qui magno stomachatus furore pluribus cum illis sine mora missis militibus interminando edixit ut citissime pergerent et quotquot illic christianos invenirent sibi eos praesentarent

Alto deinde suspensum ligno septem beate mulieres sanctitatis ejus desiderio fragrantes sequebantur et guttas sanguinis ejus quae ab eo pendente pro fluebant suscipientes se ipsas quasi viva purissimi fontis unda studiose ungebant et pro hoc carnescarum mirum immodum ossetenus dilate in te sunt

Pro sanguine vulnera earum lac stillabant et carnes earum ut nix dealbabantur quia angeli domini descendentes de caelo sanabant eas

Tunc crudelissimus praeses praecepit eas mittere in fornacem sulphure ardentem quibus inimissis mox ignis caelitus extinctus est et egressae apparuerunt penitus illaesae tandem jussum est ut omnes capite plecterentur tali martyrio caelos ascendunt

Cum nec caminus igne ferventi stridens nec plumbum desuper in eas fusum nec pectines ferrei corporibus earum incussi nec aereae septem tunicae in signulis earum concrematae sanctis feminis nocere potuissent